We kunnen dit met elkaar veel ingenieuzer organiseren !
Een – nu nog fictief – voorbeeld maakt duidelijk dat het ook anders kan: neem een situatie waarin leraar en ouder tot de conclusie komen dat er voor een leerling een aangepast arrangement nodig is. Binnen de school is dat (nog) niet beschikbaar, maar de school is ervan overtuigd dat de leerling geholpen moet worden. Het blijkt dat in andere samenwerkingsverbanden geëxperimenteerd wordt met een nieuwe aanpak. De Inspectie volgt dat met belangstelling en brengt de scholen onderling in contact. Onderzoekers denken mee en kijken hoe de experimentele aanpak kan worden vervolmaakt. OCW dekt de extra kosten uit een subsidie die precies bedoeld is voor nieuwe ontwikkelingen. Andere samenwerkingsverbanden worden gedurende de ontwikkelingsfase op de hoogte gehouden. In dit geval ontstaan er geen extra regels maar extra inzichten.
In gesprekken met ouders en leraren werd erop gewezen dat scholen meer werk krijgen met het zoeken naar een passende oplossing.. Ouders hoeven minder inspanningen te leveren, doordat ze niet meer van school naar school hoeven te gaan om voor hun kind een passende plaats te zoeken. Scholen krijgen er extra werk bij, maar worden daardoor bekwamer in het aanpassen van hun onderwijsaanbod. Overigens dient het proces helder te blijven voor de ouders.
